زدلم برود غم عالم اگر غم کرب وبلا نرود زدلم همه دم زسری که به پای حسین بن علی نفکنده امش خجلم نه سزا بود این که جدا نشود زتن آن سر پر زهوای حسین همه پیر و جوان، همه کون و مکان و زمین و زمان به فدای حسین نرسی به حقیقت کرب و بلا دل خود زدوعالم اگر نکنی زعوالم جان تو چه بهره بری که هماره اسیر حصار تنی